Happiness held is the seed.

Happiness shared is the flower.

ความสุขที่เก็บเอาไว้คือเมล็ด

ความสุขที่แบ่งปันคือดอกไม้ 

John Harrigan

Leonid Krasin

ลีโอนิด กราซิน (Леонид Борисович Красин)

นายทุนผู้สนับสนุนการปฏิวัติรัสเซีย

กาซิน เกิดวันที่ 15 กรกฎาคม 1870 ในเคอร์กาน,โตบอลส์ก (Kurgan, Tobolsk Governorate, Russia) พ่อของเขาชื่อบอริส (Boris Ivanovich Krasin) เป็นเจ้าหน้าที่ตำรวจท้องถิ่น และแม่ชื่อแอนโตนิน่า (Antonina Grigorievna Krapanin)

1887 จบการศึกษาระดับมัธยมจากโรงเรียนอเล็กซานตรอฟ (Александровское реальное училище) ในทรูเมน (Tyumne) ทางเขตไซบีเรียตะวันตก หลังจากนั้นได้เข้าศึกษาต่อที่สถาบันเทคโนโลยีเซนต์ปีเตอร์สเบิร์ก (St. Petersburg Institute of Technology) 

ช่วงที่เป็นนักศึกษานี้กราซินได้เข้าไปอยู่กับกลุ่มฝ่ายซ้ายอที่นำโดยมิคาอิล บรุสเนฟ (Mikhail Brusnev) และต่อมาช่วงปี 1890s กราซินเข้าเป็นสมาชิกพรรค RSDLP (Social Democratic Labour Party)

1892 กราซินถูกจับเพราะเกี่ยวข้องกับพวกคอมมิวนิสต์  

1893 มีนาคม, ได้รับการปล่อยตัว  แต่ถูกส่งตัวไปเป็นทหารเกณฑ์ในเมืองตูล่า (Tula) 

1894 เมื่อพ้นจากการเป็นทหาร เขาเดินทางไปท่องเที่ยวในไครเมืย  แต่ว่าช่วงปลายปีก็ถูกจับอีกครั้งในข้อหาลักษณะเดิมและถูกส่งไปเป็นแรงงานในการก่อสร้างรางรถไฟ 

1897 หลังพ้นโทษ เขาเข้าเรียนด้านวิศวกรรมจากสถาบันเทคโนโลยีคาร์คอฟ (Kharkov Technological institute) 

1901 จบการศึกษา และได้เดินทางไปอยู่ที่เมืองบากู (Baku) โดยได้งานในการดูแลการก่อสร้างโรงไฟฟ้า โดยระหว่างที่อยู่ในบากู เขายังเคลื่อนไหวทางการเมืองให้กับพรรคในหมู่แรงงานอยู่

1903 เมื่อพรรค RSDLP แต่ออกเป็นสองฝ่ายคือเมนเชวิค (Mensheviks) และบอลเชวิค (Bolsheviks) กราซินได้เลือกที่จะอยู่กับฝ่ายบอลเชวิค ของเลนิน (Vladimir Lenin) และได้ถูกเลือกให้เป็นคณะกรรมธิการกลางของพรรค (Central Committee) 

1904 ย้ายมาทำงานในตำแหน่งหัวหน้าวิศวกรในโรงงานของซาฟวา โมโรซอฟ (Savva Morozov) โมโรซอฟเป็นพวกหัวรุนแรงเช่นกัน เขาให้เงินเดือนกับกราซินสูงกว่าปกติมาก เพื่อให้เหลือไปสนับสนุนกับพรรค

1905 พฤษภาคม, กราซินเดินทางไปร่วมประชุมของบอลเชวิคในกรุงลอนดอน ซึ่งที่ประชุมได้รับของเสนอของเลนินที่จะจัดการประท้วงปฏิวัติครั้งใหญ่โดยการติดอาวุธ

เดือนเดียวกับนี้ยังพบว่าโมโรซอฟ เสียชีวิตภายในโรงแรมที่เมืองคานน์ ฝรั่งเศส  ซึ่งมีนักประวัติศาสตร์บางท่านสงสัยว่ากราซินเป็นผู้วางแผนสังหารโมโรซอฟ

ช่วงการปฏิวัติรัสเซีย (Russian Revolution 1905) กราซินคือผู้สนับสนุนหลักที่ให้เงินทุนสนับสนุนกับฝ่ายบอลเชวิค รวมถึงเป็นฝ่ายสนับสนุนให้มีการปล้นธนาคาร

1907 (1907 Tiflis bank robbery) เลนิน, สตาลิน (Joseph Stalin) , กราซิน และฝ่ายบอลเชวิค ได้วางแผนในการปล้นธนาคารกลางของรัสเซียประจำกรุงทิฟริส, จอร์เจีย  เพื่อเป็นค่าใช้จ่ายในการปฏิวัติ ซึ่งการปล้นธนาคารกลางครั้งนี้ ฝ่ายบอลเชวิคได้เงินไป 341,000 รูเบิ้ล (ราว 150 ล้านบาทปัจจุบัน)  โดยมีการสังหารผู้บริสุทธิกว่า 40 คนและมีผู้ได้รับบาดเจ็บ 50 คน

1908 เดินทางออกจากรัสเซีย 

1909 กราซินร่วมกับอเล็กซานเดอร์ บ๊อกดานอฟ (Alexander Bogdanov) ในการตั้งกลุ่ม Vpered ซึ่งเป็นกลุ่มย่อยในบอลเชวิคที่มีความเห็นขัดแย้งกับเลนิน

1917 หลังการปฏิวัติกุมภาพันธ์ (February Revolution) กราซินกลับเข้ามาร่วมกับบอลเชวิค 

1918 ได้รับตำแหน่งรัฐมนตรีด้านการค้าและอุตสาหกรรม  กราซินมีส่วนร่วมในทีมที่เดินทางไปเจรจาทำสนธิสัญญา Brest-Litovsk Treaty เพื่อถอนตัวของรัสเซียออกจากสงครามโลก ครั้งที่ 1 

1919 ควบตำแหน่งรัฐมนตีคมนาคม

1920 ได้รับตำแหน่งรัฐมนตรีด้านการค้าต่างประเทศ 

1924 มกราคม, เลนินเสียชีวิต  ซึ่งลังการเสียชีวิตของเลนินไม่กี่วัน กราซินก็ได้เขียนบทความ “The Immortalization of Lenin” เรียกร้องให้มีการเก็บรักษาร่างของเลนินเอาไว้เพื่อเป็นศูนย์ร่วมจิตวิญญาณของคอมมิวนิสต์

ออกจากตำแหน่งรัฐมนตรีการค้าต่างประเทศ เพราะได้รับเลือกเป็นคณะกรรมการกลางพรรคคอมมิวนิสต์ และได้รับตำแหน่งเอกอัครราชทูตโซเวียตประจำฝรั่งเศสคนแรก

1925 ย้ายมาเป็นเอกอัครราชทูตโซเวียตประจำอังกฤษ

1926 24 พฤศจิกายน, เสียชีวิตในลอนดอน ร่างของเขาถูกเผาที่ฌาปนสถานโกลเดอร์กรีน (Golders green crematorium) ในอังกฤษ ก่อนที่เถ้าอัษฐิจะถูกนำกลับมาไว้ที่จุดเนโครโปลิส (necropolis Kremlin wall) ข้างกำแพงเครมลิน

Don`t copy text!