Happiness held is the seed.

Happiness shared is the flower.

ความสุขที่เก็บเอาไว้คือเมล็ด

ความสุขที่แบ่งปันคือดอกไม้ 

John Harrigan

Caroline Walter

แคโรไลน์ วอลเตอร์ (Caroline Christine Walter)
เธอเสียชีวิตในไฟบูร์ก, เยอรมัน (Freiburg, German) เมื่อเกือบร้อยห้าสิบปีก่อน ซึ่งนับตั้งแต่นั้นทุกๆ วันที่สุสานของเธอ จะมีดอกไม้สดถูกนำมาวางเอาไว้ทุกวัน โดยที่ไม่มีใครทราบว่าผู้ใดนำมา
แคโรไลน์ กับพี่สาวของเธอชื่อเซลม่า (Selma) ย้ายเข้ามาอาศัยอยู่กับยายของพวกเธอในไฟบูร์กหลังจากที่พ่อแม่ของพวกเขาเสียชีวิตลง
แคโรไลน์เข้าโรงเรียนตอนที่เธอมีอายุราว 16 ปี ซึ่งความงามของเธอเป็นที่เลื่องลือ
ต่อมาเมื่อเซลม่าพี่สาวได้แต่งงาน คาโรลีนก็ได้ย้ายไปอยู่ที่บ้านใหม่ของพี่สาวกับพี่เขย
ช่วงฤดูร้อนของปี 1867 เมื่อแคโรไลน์ อายุย่างเข้า 17  ปี เธอก็ล้มป่วยด้วยโรควัณโรคและเสียชีวิตลง
เซลม่าพี่สาวของเธอจึงได้สร้างสุสานที่มีรูปแกะสลักของแคโรไลน์ขนาดเท่ากับร่างจริง อยู่ในท่าทางของคนที่นอนหลับบนเตียงหลังอ่านหนังสือ สุสานของแคโรไลน์อยู่ที่ด้านของของกำแพงของสุสานอัลเตอร์ ไฟฮอฟ (Alter Friedhof cemetery)
นับตั้งแต่นั้นมา เซลม่าพี่สาวของแคโรไลน์เองก็ประหลาดใจเมื่อเธอเห็นว่ามีดอกไม้มาวางไว้ที่รูปปั่นของแคโรลีนทุกวัน ซึ่งเซลม่าเองก็ไม่รู้ว่าเป็นใครที่นำมาวางเอาไว้
ผู้ชายที่ต้องสงสัยว่าเอาดอกไม้มาวางไว้ อาจจะเป็นติวเตอร์ของแคโรลีน ที่ตกหลุมรักเธอ แต่ว่าเขาก็ควรจะตายไปนานแล้ว ทว่าดอกไม้ยังถูกนำมาวางไว้ที่สุสานของแคโรไลน์จนทุกวันนี้
Don`t copy text!