ลาจอส คอสสูธ (Lajos Kossuth de Udvard et Kossuthafalva)
เกิดในเมืองโมน๊อก, อังการี (Monok, Kingdom of Hungary) เมื่อวันที่ 19 กันยายน 1802 เป็นลูกชายคนโตในพี่น้องสี่คน พ่อของเขาชื่อลาสซ์โล้ (Laszlo Kossuth) เป็นนักกฏหมาย แม่ของเขาชื่อคาโรลิน่า (Karolina Weber) เธอนับถือคริสต์นิกายลูเธอรัน เธอเลี้ยงลูกให้เติบโตขึ้นมาอย่างเข้มงวดามหลักศาสนา
1808 คอสสูธเริ่มเรียนหนังสือในวิทยาลัยของโบสถ์ในเมืองสตารัลจัวเฮลี (Satoraljaujhely)
1816 เข้าเรียนที่ Evangelical college ใน Eperyeshe
1824 เข้าเรียนที่วิทยาลัยใน Sarospatak หนึ่งปี และเมื่อเรียนจบได้เข้าเรียต่อที่มหาวิทยาลัยเปสต์ (University of Pest)
1825 ได้รับตำแหน่งผู้ช่วยในสภาไดเอ็ด (National Diet) อยู่ในตำแหน่งจนถึงปี 1827
1830 เริ่มทำหนังสือพิมพ์
1832 ได้ตำแหน่งในสภาเพรสเบิร์ก (Pressburg~Bratislava) อยู่ในตำหน่งจนถึงปี 1832
1837 ถูกตัดสินจำคุก เพราะเผยแพร่เอกสารโจมตีรัฐบาล
1840 ได้รับการปล่อยตัว หลังจากนั้นเขาทำงานบรรณาธิการให้กับหนังสือพิมพ์ Pesti Hirlap เป็นหนังสือพิมพ์ของพวกเสรีนิยมที่ต้องการเอกราชของฮังการี เรียกร้องให้มีการยกเลิกระบบฟิวดัล และให้เก็บภาษีกับคนชนชั้นสูง
แต่งงานกับเทเรซ่า (Teresa Meszleny) และมีลูกด้วยกันสามคน
1844 ถูกรัฐบาลกดดันให้ต้องลาออกจากหนังสือพิมพ์ Pesti Hirlap ทำให้เขาต้องอยู่อย่างว่างงานกว่าสามปี เพราะรัฐบาลไม่ยอมให้เขาได้ใบอนุญาตทำหนังสือพิมพ์ฉบับอื่น
1848 ด้วยแรงบันดาลใจจากเหตุการณ์การปฏิวัติฝรั่งเศส แห่งปี 1848 (French Revolution of 1848) คอสสูธกลายเป็นเสรีนิยมหัวรุนแรง ที่เรียกร้องการแยกฮังการี จากออสเตรีย โดยได้ยื่นฏีกาถวายแด่พระจักรพรรดิฟรานซ์ โจเซฟ (Franz Joseph) ซึ่งมีพระชนษ์เพียง 17 ชันษา พร้อมกันนี้สภาของฮังการีก็ได้ถวายฏีกาด้วย คอสสูธได้รับเลือกตั้งให้เป็นสมาชิกสภาไดเอ็ด (Hungarian Diet)
ในที่สุดแล้วฮังการีได้รับสิทธิในการปกครองตัวเอง คอสสูธได้รับเชิญให้เป็นรัฐมนตรีคลัง โดยที่ลาจอส (Lajos Batthyany) เป็นนายกรัฐมนตรี
กันยายน, ลาจอสลาออกจากตำแหน่ง คอสสูธจึงได้รักษาการตำแหน่งนายกรัฐมนตรี โดยที่พระจักรพรรดิไม่ยอมให้การรับรองคณะรัฐบาลของเขา
1849 14 เมษายน, เขาประกาศให้ฮังการีเป็นเอกราช และขึ้นดำรงตำแหน่งประธานาธิบดี แต่ปรากฏว่ารัสเซียได้ส่งทหารเข้ามาช่วยออสเตรีย
13 สิงหาคม, คอสสูธหนีไปยังตุรกี และอยู่ในความดูแลของสุรต่านแห่งตุรกี
1851 กันยายน, ได้รับการปล่อยตัว และเดินทางไปอยู่ที่สหรัฐฯ พร้อมผู้ลี้ภัยฮังการี
1852 เข้าเป็นสมาชิกของฟรีเมสัน (Freemason Grand Lodge of Cincinnati)
1859 เขารวมรวบกำลังชาวฮังการีในการสนับสนุนกาลิบันดิ (Giuseppe Garibaldi) ในการรวมอิตาลี
1860 มาอยู่ในตูลิน (Turin) อิตาลี
1867 เขาปฏิเสธข้อเสนออภัยโทษจากจักรพรรดิ
1880 เขียนหนังสือชีวประวัติ Memoirs of My Exile
1894 20 มีนาคม เสียชีวิตในตูลิน ร่างของเขาถูกนำกลับมายังกรุงบูดาเปสต์