เอเรียล ชารอน (Areil Sharon)
ชารอนเกิดวันที่ 26 กุมภาพันธ์ 1928 ในเคฟาร์ มาลัล (Kfar malal) ปาเลสไตน์ภายใต้การปกครองของอังกฤษ นามสกุลเดิมคือ ไชเนอร์แมน (Scheinerman)
บรรพบุรุษของเขาเดิมที่อยู่ในรัสเซีย พ่อและปู่ของเขาร่วมก่อตั้งไซออนนิสต์ พ่อของชารอนชื่อซามูเอล (Samuel Scheinerman) เมื่อเกิดสงครามโลกครั้งแรก ในปี 1914 ซามูเอลย้ายไปเรียนหนังสืออยู่ในทิฟลิส (Tiflis) และได้แต่งงานกับแม่ของชารอน คือ เวร่า (Vera Schneirov) เธอมาจากครอบครัวที่ร่ำรวยและเป็นนักศึกษาแพทย์ ในขณะที่ซามูเอลเรียนด้านการเกษตร
เมื่อสงครามกลางเมืองในรัสเซียขยายมาถึงจอร์เจีย ปี 1922 ซามูเอลและเวร่าซึ่งแต่งงานกันแล้วจึงได้ตัดสินใจเดินทางออกจากรัสเซียมาอาศัยในเคฟาร์ มาลัล , ชารอนมีพี่สาวคนหนึ่งเกิดก่อนเขาสองปีชื่อ เยฮุดิต (Yehudit)
เมื่ออายุได้ 10 ชารอนเข้าร่วมกับกลุ่ม HaNoar HaOved VeHaLomed
1942 เข้าร่วมกับหน่วย Gadna เป็นหน่วยพลเรือนอาสาติดอาวุธ
1948 ช่วงสงครามกอบกู้อิสระภาพของอิสราเอล ชารอนเป็นผู้บัญชาการหน่วยอเล็กซานโดรนิ (Alexandroni brigade) ตอนนี้อิสราเอลต้องรบกับพันธมิตรกลุ่มประเทศอาหรับ อย่างอียิปต์ ซีเรีย อิรัก , ชารอนได้รับบาดเจ็บในการรบหลายแห่ง ถูกยิงเข้าที่ขา เท้าและลำตัว หน่วยของเขามีทหารเสียชีวิตกว่า 139 คน , ช่วงสงครามนี้เองที่เขาได้รับชื่อ “ชารอน” จาก เดวิด เบน-กูเรียน (David Ben-Gurion) ผู้ถือเป็นบิดาในการก่อตั้งอิสราเอล
1949 ได้รับแต่งตั้งให้เป็น ผู้บัญชาการหน่วยโกลานิ (Golani) ซึ่งเป็นหน่วยสายลับ ระหว่างนี้เข้าเรียนที่มหาวิทยาลัยฮิบรู (Hebrew University of Jerusalem) โดยเลือกเรียนทางด้านประวัติศาสตร์และวัฒนาธรรมตะวันออกกลาง
1953 ก่อตั้งหน่วย Unit 101 เป็นหน่วยโจมตีและตอบโต้เร็ว ที่ทำสงครามแบบกองโจรต่อต้านกลุ่มชาวปาเลสไตน์ที่ติดอาวุธ ถือเป็นหน่วยคอมมานโดหน่วยแรกของอิสราเอล แต่ผลงานของหน่วยใต้การควบคุมของชารอนก็มีผลงานอื้อฉาว เมื่อพลเมืองปาเลสไตน์ที่บริสุทธิ์เสียชีวิตจำนวนมาก จากการลอบวางระเบิดบ้านและโรงเรียนของหน่วยนี้ จนทำในหน่วย Unit 101 ถูกยุบรวมกับหน่วย 890 Paratroopers ในไม่กี่เดือนต่อมา แต่ว่าชารอนยังเป็นผู้สั่งการอยู่
1956 ระหว่างวิกฤตการณ์คลองสุเอซ (The Suez crisis) เขาควบคุมหน่วยUnit 202Airbone Brigade ซึ่งนำทหารไปยึดเส้นทางมิตล่า (Sinai’s Mitla Pass) ซึ่งเป็นเส้นทางสำคัญของอียิปต์ในไซไน
ช่วงปลายปีเมื่อสงครามยุติ ชาลอนเข้าเรียนที่สถาบันทหารแคมเบอร์ลีย์ (Military Academy Camberley) และเรียนทางด้านกฏหมายที่มหาวิทยาลัยเทลอาวิฟ (Tel Aviv University)
1967 ในสงคราม 6 วัน (The Six Day War, 5-10 June) เขาบัญชาการหน่วยรถเกราะ 38th Armored Division ซึ่งยังคงรบในแนวรบด้านคาบสมุทรไซไน
1973 ลาออกจากกองทัพ แต่ว่าสามเดือนต่อมาเมื่อเกิดสงครามยม คิปเปอร์ ( 6 ตุลาคม Yom Kippur War ) ได้กลับเข้าเป็นทหารอีก โดยเขาได้นำหน่วยรถถัง 143rd Armored Division บุกชายฝั่งของอียิปต์ และปิดล้อมคลองสุเอซ
ได้รับเลือกตั้งเป็น ส.ส. ในส่วนของพรรคลิคุด (Likud)
1975 เป็นที่ปรึกษานายกรัฐมนตรียิดซัค ราบิน (Yitzhak Rabin)
1977 เป็นรัฐมนตรีเกษตร
1981 เป็นรัฐมนตรีกลาโหม
1982 ในฐานะรัฐมนตรีกลาโหม เขามีนโยบายสนับสนุนให้อิสราเอลบุกกรุงเบรุต ของเลบานอน เพื่อกำจัดกลุ่มพีแอลโอ (PLO) จนเป็นโศกนาฏกรรมการสังหารหมู่ (Massacre of Palestinian refugee in Sabra campe and Shatila camp) ในวันที่ 16-17 กันยายน 1982 ซึ่งประมาณว่ามีผู้เสียชีวิตกว่าสามพันห้าร้อยคน
1983 ถูกกดดันให้ลาออกจากตำแหน่งรัฐมนตรีกลาโหม และถูกตั้งกรรมการสอบสวนในเหตุสังหารหมู่ชาวปาเลสไตน์
1984 ได้รับตำแหน่งรัฐมนตรีการค้าและอุตสาหกรรม
1990 เป็นรัฐมนตรีการตั้งถิ่นฐาน (Ministry of Housing Construction)
1996 เป็นรัฐมนตรีโครงสร้างพื้นฐาน (Ministry of Infrastructure) ในสมัยของนายกรัฐมนตรีเบนจามิน เนธันยาฮู (Benjamin Netanyahu)
1998 เป็นรัฐมนตรีว่าการกระทรวงการต่างประเทศ
1999 ได้รับตำแหน่งหัวหน้าพรรคลิคุด
2001 กุมภาพันธ์, ได้รับเลือกตั้งเป็นนายกรัฐมนตรี
2003 ได้รับเลือกตั้งกลับมาอีกสมัย
2005 ลาออกจากพรรคลิคุด และก่อตั้งพรรคคาดิม่า (Kadima)
18 ธันวาคม, มีอาการป่วยด้วยโรคเส้นเลือดในสมองตีบจนต้องเข้าโรงพยาบาล
2006 4 มกราคม, เข้ารักษาอาการเส้นเลือดในสมองอีกครั้ง
2014 11 มกราคม, เสียชีวิต